คมความคิดศิษย์เก่าดีเด่นแม่โจ้ 2568 มานพ อมรอรช แม่โจ้ 59
คมความคิดศิษย์เก่าดีเด่นแม่โจ้ 2568เด็กพืชสวนประดับคนหนึ่งได้เข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยแห่งชีวิตได้เก็บเกี่ยววิชา และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และทักษะต่างๆจากการได้เข้าไปร่วมกิจกรรมทำขบวนรถบุพชาติ ขบวนรถงานยี่เป็ง จัดสถานที่รับปริญญาของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ หลังจากได้จบจากแม่โจ้แล้วผมไม่ได้ออกมาตัวเปล่าผมยังคิดเสมอว่าผมยังแบกป้ายสถาบันไว้เพราะฉะนั้นเวลาทำงานผมจะทำให้มันดีที่สุดเผื่อคนรุ่นหลังเดินมาจะได้สะดวกขึ้นดีขึ้น หลังจากเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในการทำงานได้ระยะหนึ่งก็ได้พลิกผันชีวิตไปเป็นเกษตรกร เมื่อกล่าวถึงทุเรียนหลายคนคงรู้จักแต่ทุเรียนหมอนทองสำหรับผมกลับมาทำสวนมาบูรณะใหม่ทั้งหมดซึ่งเป็นสวนเก่ามีทุเรียนหลากหลายสายพันธุ์รวมถึงผลไม้ชนิดอื่นๆไม่ใช่มีแค่หมอนทองเหมือนสวนทุเรียนในปัจจุบันที่ปลูกกันเฉพาะหมอนทองซึ่งเป็นพันธุ์ทางการค้าเป็นหลัก สายพันธุ์ทุเรียนที่นอกเหนือจากหมอนทองค่อนข้างจะขายยากจึงทำให้คนหันไปปลูกกันแต่หมอนทองซึ่งพันธุ์นอกเหนือจากนี้ผู้คนมักไม่ค่อยรู้จักและไม่มีในตลาด สำหรับส่วนของผมมีผักหลายสายพันธุ์จึงได้พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสทำให้กลายพันธุ์ต่างๆที่รวบรวมไว้ในสวนสามารถทำให้ผู้คนต่างๆได้รู้จักและมาศึกษาหาความรู้ได้ทั้งชาวไทยและต่างประเทศ ระยะหลังคนเริ่มสนใจสายพันธุ์โบราณต่างๆมากขึ้นทั้งชาวไทยและต่างประเทศซึ่งจากขายไม่ได้มาระยะหลังนี้ขายง่ายขึ้นและมีราคาสูงกว่าหมอนทองมีตั้งแต่ราคาหลักร้อยจนถึงหลักพัน สื่อต่างๆ ก็สนใจเข้ามาศึกษาถ่ายทำกันหลายช่อง ในการทำสวนหรือทำงานต่างๆมันใช้เวลากว่าจะได้มากว่าจะประสบความสำเร็จต้องใช้ความอดทนอย่างสูง อยากจะบอกพวกเราชาวแม่โจ้คิดทำสิ่งใดอย่าคาดหวังมากแต่ต้องใช้ความอดทนอดกลั้นความมุมานะจะทำให้เราเข้าไปสู่ความสำเร็จได้ ทุกอย่างถ้าทำด้วยใจแล้วผลงานส่วนใหญ่จะออกมาดีสู้ๆ ครับจริงๆ แล้วไม่คิดว่าจะกลับมาบ้านทำสวน บังเอิญคุณพ่อเสียชีวิตไม่มีใครทำสวนต่อจึงต้องกลับบ้านมาทำสวน ซึ่งเป็นสวนผลไม้แบบสวนผสมมีทั้งทุเรียน เงาะ มังคุด ลองกอง สละ เซียนท้อ ละมุดสีดา ซึ่งกลับมาทำครั้งแรกก็ยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรเนื่องจากราคาผลผลิตไม่ค่อยดีนักทุเรียนกิโลกรัมละไม่ถึง 10 บาท หลังจากได้เก็บผลผลิตแล้วดูรายรับเฉลี่ยแล้ว สู้เงินเดือนที่เราเคยทำไม่ได้ ขนาดยังไม่ได้หักค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าแรง จึงต้องคิดใหม่ทำใหม่ทำอย่างไรให้ผลผลิตต้นทุนต่ำที่สุดและขายให้ได้ในราคาสูง ซึ่งในขณะนั้นทุเรียนในสวนมีค่อนข้างจะหลากหลายสายพันธุ์แต่สายพันธุ์ที่ตลาดต้องการจริงๆ มีอีกไม่กี่สายพันธุ์ เช่น หมอนทอง กระดุม ก้านยาว ชะนี ที่มีตลาดรับซื้อส่วนสายพันธุ์อื่นๆ นั้นไม่มีตลาดรับซื้อ เลยต้องหาวิธีขายให้ได้พอดีจังหวะดีมีสื่อโซเชียลมีเดียเริ่มเข้ามาพอดี เช่น Line Facebook ได้เริ่ม หัดเล่นแล้วก็โพสต์สายพันธุ์ทุเรียนต่างๆทุกวันซึ่งไม่ใช่หมอนทองที่เป็น พันธุ์การค้าในปัจจุบัน หลังจากที่ได้โพสต์ลง Facebook ไปก็มีผู้คนสนใจเข้ามาเที่ยวชมและเลือกซื้อสายพันธุ์โบราณต่างๆ ทำให้มีมูลค่าเพิ่มขึ้น จากเดิมขายไม่ได้ปัจจุบันกิโลกรัมละ 300 ถึง 1,000 บาท ผมอยากจะบอกกับทุกคนว่าจะทำอะไรแต่ละอย่างต้องใช้ความอดทนความมุมานะอย่างมากถ้าวันนั้นผมไม่คิดสู้ และทำต่อไปคงไม่มีวันนี้อย่างที่ทุกคนเห็น ตอนผมออกจากงานกลับมาอยู่บ้านคนแถวบ้านถามว่ากลับมาทำไม ที่บ้านเราเงียบจะตายสู้ทำงานดีกว่าที่เขาพูดมามันก็ใช่แต่ผมคิดแล้วตัดสินใจออกจากงานมาแล้วผมต้องสู้และต้องทำให้ได้ แต่ถ้าผมท้อในวันนั้นผมคงไม่มีวันอย่างแน่นอนผมกลับมาอยู่บ้านไม่มีเงินเก็บกลับมาเลยสักบาทเดียวแต่อาศัยสู้ทนค่อยทำค่อยเป็นค่อยไป ในการประกอบอาชีพทุกทุกอาชีพล้วนแล้วมีอุปสรรคขวากหนามด้วยกันทั้งนั้นแล้วแต่ว่าเรากลับใช้ให้ เข้ากับสถานการณ์นั้นๆ ได้อย่างไร ในการทำสวนไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คุณคิดอย่างที่คุณฝันหลายคนคิดในกระดาษแต่ความเป็นจริงแล้วมันโหดพอสมควรเพราะเราอยู่ใต้ฟ้าใต้ฝนกลางปีน้ำท่วมบางปีฝนแล้งไม่มีน้ำจะลดต้นไม้บางครั้งต้องปล่อยให้ยืนต้นตายบ้างก็ดีแต่ผมสู้ไม่มีน้ำก็เจาะบาดาล ที่ละ 1-2 บ่อ เพื่อให้เพียงพอกับความต้องการน้ำในสวนหลังจากที่ต่อสู้มาถึงปีที่ 3 ก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ประจวบเหมาะกับราคาทุเรียนเพิ่มขึ้นเป็นกิโลกรัมละ 200- 300 บาท มาระยะหลังนี้เจอใครก็บอกว่าดีแล้วที่กลับมาทำสวนหลังจากเรียนจบมาทำงานผมคิดเสมอว่าผมไม่ได้จบออกมาตัวเปล่าผมยังแบกป้ายสถาบันไว้ผมทำงานแต่ละที่ผมจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะ ทำได้และแต่บริษัทที่ผมทำก็ให้แสดงให้เห็นว่าผมทำให้องค์กรพึงพอใจได้ถ้าเขาไม่พึงพอใจเค้าคงไม่ให้เราหาเพื่อนหรือรุ่นน้อง เข้ามาทำงาน หลังจากพี่ออกจากงานแล้วกลับมาบ้านทำสวนผมก็ยังยึดถือคติอันนี้ไว้สม่ำเสมอมันเป็นความภูมิใจส่วนตัวครับที่ผมจบ แม่โจ้ นักข่าวหรือสื่อต่างๆ ที่มาทำข่าวในสวนผมผมใส่เสื้อแม่โจ้อยู่ตลอด นอกจากทำสวนแล้วกิจกรรมต่างๆ ของทั้งศิษย์เก่าไม่ว่าจะของจังหวัด ของภาค หรือสมาคม ก็จะไปร่วมงานด้วยตลอดถ้ามีโอกาส รวมถึงการจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ศิษย์เก่าจังหวัดรวมถึงภาค ถ้ามีโอกาสผมจะทำตลอดกลับมาแรกๆ จังหวัดจันทบุรีเป็นเจ้าภาพจัดงานแม่โจ้ภาคตะวันออกเป็นการจัดงานที่ลำบากและขัดสนมาก คือตอนกลับมาใหม่ๆ ไม่มีเงินจะเติมน้ำมันมาช่วยทำงานแต่ก็สู้ๆ ช่วยกันครับผมเชื่อว่าถ้าพวกเราลูกไม่โจ้ทุกคนช่วยกันไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ เพราะเขารักกันช่วยเหลือกันเรามีพลังแห่งความสามัคคีเรามีพี่เรามีน้องเรามีเพื่อนไม่มีใครเก่งคนเดียวหรอกครับไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆ กว่าจะประสบความสำเร็จมันต้องใช้เวลาไม่มากก็น้อยอยู่ที่โอกาสและจังหวะขอให้เราคิดดีทำดีและปฏิบัติดีผมเชื่อว่าเราจะสามารถฟันฝ่าอุปสรรคนี้ให้ผ่านพ้นไปได้ ปัจจุบันนี้ผมยังคิดเสมอว่าผมยังแบกป้ายสถาบันไว้อยู่ตลอดเวลาฉะนั้นจะทำอะไรผมจะคิดถึงสถาบันตลอดกลัวว่าสถาบันจะเสียชื่อเสียงและต้องสร้างชื่อเสียงให้กับรุ่นต่อๆไป เชื่อว่าถ้าเราทำดีทุกอย่างแล้วมันต้องออกมาดีจากการดึงเอาจุดเด่นของแต่ละสายพันธุ์มาเป็นจุดขาย เพื่อให้สาธารณชนได้รับรู้และมีความอยากลอง โดยได้รับความสนใจอย่างดีจากสื่อมวลชนหลากหลายแขนง ทุเรียนพันธุ์โบราณต่างๆเหล่านี้นอกจากขายได้ราคาที่ดีขึ้นแล้วยังทำให้ประชาชนชาวไทยและชาวต่างชาติหันมาสนใจทุเรียนพันธุ์โบราณหลากหลายสายพันธุ์และได้มี ทั้งชาวต่างชาติและชาวไทยได้เข้ามาเที่ยวมาชมมาศึกษาเกี่ยวกับทุเรียนสายพันธุ์โบราณเหล่านี้รวมถึงโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ยังมาเก็บดีเอ็นเอของทุเรียนพันธุ์โบราณต่างๆเหล่านี้จากสวนน้ำสุขจนปัจจุบันนี้จัดได้ว่าประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งในการทำสวนทำให้ลืมตาอ้าปากได้บ้างพอที่จะมีจับจ่ายใช้สอยได้บ้างอีกหนึ่งความภาคภูมิใจของสวนนำสุขเราสามารถทำให้ชาวต่างชาติหลายหลายประเทศได้เข้ามาสนใจทุเรียนสายพันธุ์โบราณซึ่งใกล้สูญพันธุ์แล้ว ได้เข้ามาเที่ยวชมศึกษาหาความรู้และชิมทุเรียนสายพันธุ์โบราณต่างๆ ถึงในสวนสำหรับผมแล้วถือว่าประสบความสำเร็จอย่างสูงซึ่งไม่เคยมีใครสนใจแบบนี้มาก่อนเลยครับมานพ อมรอรชแม่โจ้ 59Campaign: แม่โจ้ที่รักของฉัน #มหาวิทยาลัยแม่โจ้#ศิษย์เก่าแม่โจ้#แม่โจ้Alumni#แม่โจ้ที่รัก#สมาคมศิษย์เก่าแม่โจ้maa#แม่โจ้ที่รักของฉัน
10 ธันวาคม 2568 |
17